منخصصان علم براى رفتار نا به هنجار يكسرى ملاك ها قرار داده اند؛زمانى به يك رفتار مى گوييم بيمارى كه آن وفتار ميزان قابل ملاحظه اى از آن اختلال را شامل شود تا بشود روى آن اسم اختلال گذاشت. 1_بايد درمان براى بيمارى پيدا كنيم و بتوانيم پيش بينى كنيم كه رفتار در چهارچوب درمان هاى ما چه پيش آگاهى دارد چه قدر درمان مي شود 2_آن رفتار بايد يك كژكارى روانشناختى،زيستى يا رشدى را به ما نشان دهد 3_رفتار به شكل مشخص بايد فرد را در بخش هاى مختلف زندگى خود اعم از فردى،خانوادگى و زندگى شغلى ناتوان كرده باشد 4_رفتار نبايد در بستر فرهنگ ها،سنت ها يا مسائل مربوط به موقعيت،سياست و شرايط اجتماعى توجيح پدير باشد.
چه چيزى باعث رفتار نابه هنجار مى شود:١_عوامل زيستى 2_ عوامل روانشناختى 3_عوامل اجتماعى و فرهنگى
فرايند تشخيص:متخصصان سلامت روان با يكسرى از روش ها كه پايايى و اعتبار دارند علامت هايى جمع كرده اند به طور مثال فردى 5 علامت داشته باشد بيمارى A دارد.با وجود اين علامت ها متخصصان روان مي توانند بهتر تشخيص دهند زيرا اين علائم يكسان است.
اولين منبع راهنماى تشخيصى در آمريكا به وجود آمد كه ساير كشورها هم از آن بهره مى بردند به نام راهنماى تشخيصى آمارى اختلالات روانى يا DSM كه ورژن هاى مختلفى دارد اولين بار ورژن 5 آن در سال 2013 نوشته شد اما در سال های 2015و2016 انتشار یافت.مرجع دیگری هم وجود دارد که سازمان بهداشت جهانی آن را تایید می کند به نام ICD
